Communicatie is erg belangrijk om als anesthesioloog (of als kandidaat voor het mondeling examen) in korte tijd de chirurg, patiënt, familie of examinatoren ervan te overtuigen dat je een goed doordacht plan hebt en dat je veilig werkt.
Naast de fundamenten voor goede communicatie (rustige spraak, goed oogcontact, afzien van jargon, etc.), zijn er enkele belangrijke technieken die kunnen helpen om vastlopen te voorkomen.
Erken de urgentie van de casus
- Maak duidelijk dat je weet wat er op het spel staat, ook in de loop van de casus als de situatie en urgentie kunnen veranderen
- Voorbeelden:
- ‘Dit is een noodsituatie en ik zou direct starten met …’
- ‘Dit is een electieve ingreep, dus ik heb tijd om …’
- Voorbeelden:
Evalueer snel en gericht
- Benoem de hoofdzaken
- Voorbeelden:
- ‘Tijdens mijn anamnese ben ik naast de algemene anamnese en globale tracti anamnese met name gericht op de…’
- ‘Ik zal dan mijn gebruikelijke lichamelijk onderzoek uitvoeren inclusief de luchtwegbeoordeling, cardiaal en pulmonaal onderzoek en vervolgens een specifiek lichamelijk onderzoek naar…’
- Voorbeelden:
Maak het niet gecompliceerd
- Structureer in stappen van globaal naar specifiek en laat je examinatoren of collega’s na elke stap feedback geven op je antwoorden
- Structureer aan de hand van patiëntgerelateerde, operatiegerelateerde of eventueel locatie- of logistiekgebonden factoren
- Vaak is er geen eenduidig antwoord voor de meeste klinische scenariovragen. Wees bereid om te rechtvaardigen waarom je kiest voor een bepaald plan.
- Maak gebruik van richtlijnen.
- Voorbeeldvraag: ‘Welke extra informatie wilt u nog meer verkrijgen in de preoperatieve evaluatie?’
- Voorbeeldantwoord: ‘Uit mijn anamnese en lichamelijk onderzoek zijn er geen patiëntgerelateerde factoren naar boven gekomen om extra aanvullend onderzoek te verrichten, echter bij deze ingreep…’
Prioriteer
- Denk aan de klinische situatie en zet de waarschijnlijkheidsdiagnose en rode vlaggen boven aan de diagnoselijst
- Begin niet met de ‘witte raven’
Diagnosticeer en behandel
- Diagnosticeer en resusciteer tegelijkertijd. In acute situaties verdeel je de handelingen in directe acties (bijv. geven van 100% zuurstof, benoemen van het probleem aan het team, halen van materiaal), het maken van een diagnose en secundaire acties. Benoem de werkdiagnose en evalueer de mogelijke differentiaal diagnoses aan de hand van de ABC-systematiek
Anticipeer en delegeer
- Maak gebruik van je aanwezige collega’s in de klinische setting en delegeer. Laat zien dat je de situatie de baas bent en anticipeer. Maak gebruik van het team en leiderschap.
- Voorbeeld: Je wordt gebeld door de PACU-verpleegkundige over een hypoxische patiënt na een carotisendarteriëctomie. Het antwoord zou kunnen zijn; ‘Dit is een noodsituatie. Er zijn veel diagnoses mogelijk, maar ik denk met name aan een nabloeding en bedreigde ademweg door mechanische compressie. Ik zal onmiddelijk komen maar zou de verpleegkundige telefonisch vertellen om: zuurstof toe te dienen via een masker, een andere verpleegkundige de moeilijke luchtwegkar te laten halen, en de volgende noodmedicatie kan alvast worden bereid. Ik bel direct de operateur. Op de PACU aangekomen moet ik direct starten met ondersteuning en tegelijkertijd de patiënt beoordelen…’
Gebruik de Anesthesia.help Flashcards om te oefenen met een hypothetische casus.
Auteur: M.H. de Rooij, MD